Na stronie Niezależnego Forum Akademickiego toczy się ciekawa dyskusja dotycząca roli Centralnej Komisji do spraw Stopni i Tytułów (CK) w nadzorze nad oczekiwaną jakością życia naukowego w Polsce, gdzie wiodące i historyczne uczelnie ciągną się w ogonie 400 najlepszych uczelni na świecie...
Przypomnijmy, iż CK jest kontynuacją instytucji z okresu stalinowskiego, Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej dla Pracowników Nauki. Charakterystyczne, iż Wikipedia.pl o związkach współczesnej CK z CKK nic nie pisze., a nawet sama Centralna Komisja do spraw Stopni i Tytułów na swojej stronie nie odwołuje się do swoich historycznych powiązań i reklamuje się jakoby jej marka powstała na mocy ustawy z 14 marca 2003 roku o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dziennik Ustaw z dnia 16 kwietnia 2003 r.), a jej zadaniem jest opiniowanie aktów normatywnych związanych z nadawaniem stopni doktora i doktora habilitowanego oraz tytułu profesora, a także opiniowanie kandydatów na stanowisko profesora nadzwyczajnego, którzy nie posiadają stopnia doktora habilitowanego...
Nie przyznawanie się do własnego pochodzenia u człowieka świadczy o chorobie, mechanizmach obronnych oraz braku asertywności.
Nie przyznawanie się do własnych korzeni u instytucji świadczy o dyskomforcie ideologicznym, wprowadzaniem w błąd społeczeństwa oraz o ukrytych celach.
Według Piotra Jaroszyńskiego: ...Państwo [totalitarne] dysponowało wieloma instytucjami umożliwiającymi kontrolowanie nauki. Najważniejsze to: Ministerstwo Oświaty, Centralna Komisja Kwalifikacyjna dla Pracowników Nauki oraz Rada Główna do spraw Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Polska Akademia Nauk podlegała Prezydium Rządu, Centralna Komisja Kwalifikacyjna dla Pracowników Nauki od 1958 r. podlegała PAN, a potem władzom centralnym, bo tytuł od roku 1958 nadawała Rada Państwa (wcześniej minister oświaty). Rada Główna do spraw Nauki i Szkolnictwa Wyższego podlegała właściwemu ministrowi...
Reforma nauki i szkolnictwa wyższego podjęta przez aktualną minister resortu Barbarę Kudrycką w celu uczynienia polskiego systemu szkolnictwa wyższego oraz ścieżek kariery naukowej bardziej kompatybilnymi z dobrze funkcjonującymi systemami w innych krajach zachowuje zarówno stopień doktora habilitowanego jak też wzmacnia rolę Centralnej Komisji do spraw Stopni i Tytułów.
