Według Wikipedii:
Jan Hartman pochodzi z Wrocławia
Syn Stanisława Hartmana i praprawnuk rabina Izaaka Kramsztyka. W 1990 ukończył studia filozoficzne na KUL.
1990–1994 doktorant w Instytucie Filozofii UJ.
1994 rozpoczął pracę jako asystent Instytutu Filozofii UJ, a w październiku 1994 został adiunktem Zakładu Filozofii Medycyny Collegium Medicum UJ (przekształconego następnie w Zakład Filozofii i Bioetyki).
2004 objął stanowisko kierownika tej jednostki.
W 1995 wydoktoryzował się na UJ już pod kierunkiem profesora Władysława Stróżewskiego (na podstawie pracy Problematyka heurystyki filozoficznej).
W 2001 uzyskał stopień doktora habilitowanego również na Wydziale Filozoficznym UJ w oparciu o rozprawę zatytułowaną Techniki metafilozofii.
W 2008 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych, a następnie objął stanowisko profesora UJ (od 2011 profesora zwyczajnego).
W latach 2005–2008 był profesorem Akademii Humanistycznej w Pułtusku
W 2008 został profesorem Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie, gdzie pracował do 2011.
W ciągu swojej krótkiej lecz błyskawicznej kariery napisał:
- kilkunaście książek
- około 200 artykułów filozoficznych i publicystycznych (m.in. w "Gazecie Wyborczej", "Tygodniku Powszechnym", "Dzienniku Gazecie Prawnej", "Rzeczpospolitej", "Polityce", "Newsweeku", "Przeglądzie Politycznym", "Liberte", "Przekroju", "Marketingu w praktyce", "Midzie").
- pełni również funkcję redaktora naczelnego czasopisma "Principia", które założył w 1989.
Kariera copy and paste?
Należał gdzie tylko się dało:
- do Unii Wolności
- latach 2002–2011 był wiceprezesem Polsko-Niemieckiego Towarzystwa Akademickiego
- w latach 2003–2011 był członkiem Komitetu Nauk Filozoficznych PAN
- członek-założyciel B'nai B'rith Polska, reaktywowanego w 2007
- od 2007 przewodniczący rady programowej Forum Liberalnego
- 2009–2010 był członkiem Zespołu ds. Etyki w Nauce przy Ministrze Nauki i Szkolnictwa Wyższego, a w 2011 objął stanowisko przewodniczącego tego Zespołu
- 2010 wszedł w skład komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego jako kandydata na urząd Prezydenta RP
- 2011 został bezpartyjnym kandydatem do Sejmu z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej (nie uzyskał mandatu).
- 2012 przystąpił do think tanku "Plan zmiany" Ruchu Palikota, w tym samym roku został również członkiem rady polityczno-programowej SLD.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz