Narodowe Centrum Nauki

środa, 7 listopada 2012

Podsumowanie naukowego dorobku prof. Józefa Bergiera

pierwszego absolwenta bialskiej Akademii Wychowania Fizycznego i pracownika naukowego tej uczelni, który uzyskał tytuł profesora zwyczajnego.

Urodził się w Międzyrzecu Podlaskim w którym ukończył szkołę podstawową, a następnie liceum ekonomiczne, by w 1971 roku rozpocząć w Białej Podlaskiej studia na ówczesnej filii Akademii Wychowania Fizycznego.

Na bialskiej AWF przepracował trzydzieści siedem lat, z dwukrotną przerwą na pracę w parlamencie – w Sejmie w latach 1997-2001 oraz w Senacie w latach 2007-2011. A od 2000 roku zaczął przygodę jako rektor Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Białej Podlaskiej.

Zatrudnienie w bialskiej AWF zawdzięcza ówczesnemu rektorowi docentowi Antoniemu Olszewskiemu, który zaproponował mu pracę asystenta w zakładzie metodyki wychowania fizycznego.

W latach siedemdziesiątych minionego wieku Józef Bergier był bardziej trenerem czołowej polskiej drużyny ligowej niż naukowcem...Rzeczywiście, przez blisko dziesięć lat łączyłem pracę naukową z praktyczną na piłkarskim boisku. Moim wychowankiem był pierwszy młodzieżowy reprezentant Polski Ireneusz Wójtowicz, na co dzień junior AZS-AWF Biała Podlaska. Po sukcesach – wicemistrzostwie kraju młodzików oraz udziale w finałowym turnieju ogólnopolskiej spartakiady młodzieży – postanowiłem nawet pojechać na staż do pierwszoligowego Zagłębia Sosnowiec. Niestety, gdy coraz częściej zacząłem dostrzegać, że trudniej pokonać jest nieobiektywnych sędziów niż przeciwną drużynę, poddałem się i wybrałem naukę. Pracę szkoleniową zakończyłem awansem Podlasia Biała Podlaska do ówczesnej trzeciej ligi. W sumie była to piękna przygoda, podczas której uzyskałem kolejno tytuły trenera drugiej i pierwszej klasy, a następnie klasy mistrzowskiej. Dostrzegły to władze PZPN i w 1991 roku zostałem zaproszony, jako jeden z trenerów pomocniczych, na mistrzostwa Europy juniorów do lat szesnastu. Polska zdobyła wówczas w turnieju brązowy medal...

...wręczenie dyplomu profesora tytularnego to podsumowaniem naukowego dorobku. Starania o to rozpocząłem w ubiegłym roku w Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie, do której trafił wniosek Państwowej Szkoły Wyższej w Białej Podlaskiej. Powołana na tę okoliczność komisja uznała, że całokształt mojego liczonego od uzyskania doktoratu dorobku oraz wydanie tak zwanej książki profesorskiej pozwala na wszczęcie przewodu profesorskiego. Tą ostatnią była wydana w 2009 roku przez bialski wydział AWF publikacja pt. „Charakterystyka i analiza gry w piłkę nożną mężczyzn i kobiet”. Elementem oceny była także część dydaktyczna, praca na rzecz różnych jednostek kultury fizycznej i współpraca z zagranicą. Wniosek komisji pozytywnie oceniła Centralna Komisja ds. Stopni i Tytułów Naukowych i 6 sierpnia prezydent Bronisław Komorowski nadał mi tytuł profesora nauk o kulturze fizycznej,
a 9 października
otrzymałem z jego rąk, razem z kilkudziesięcioma innymi osobami, stosowny dokument...

... Aktualnie jest pan członkiem Polskiej Komisji Akredytacyjnej. Nie żałował pan tego, że godząc się na to, musiał zrezygnować z funkcji prorektora bialskiej PSW?
– Nie była to dla mnie łatwa decyzja, ale propozycję minister nauki
i szkolnictwa wyższego Barbary Kudryckiej uznałem za duże wyróżnienie. Obecnie wizytuję w kraju różne kierunki medyczne oraz związane z naukami
o kulturze fizycznej
....

WIĘCEJ

1 komentarz:

Anonimowy pisze...

List do redakcji: Pseudo-profesorzy i pseudo-nauka
http://biala24.pl/?id=Informacje&x=13010#ok