Pracownia Pytań Granicznych

Interdyscyplinarność badań po polsku przybiera oblicza zaskakujące, jak przykładowo utworzenie Pracowni Pytań Granicznych jako jednostki międzywydziałowej UAM.

Członkami Rady Pracowni wg. Wikipedii są sami wybitni przedstawiciele wydziałów UAM: polski psycholog i metodolog, dyrektor Instytutu Psychologii UAM, prof. Jerzy Brzeziński (przewodniczący Rady), matematyk, logik i filozof matematyki, prof. Roman Murawski (Wydział Matematyki i Informatyki UAM), specjalista w zakresie andragogiki, prof. Kazimierz Przyszczypkowski (Wydział Studiów Edukacyjnych UAM), biolog i antropolog, prof. Jan Strzałko (Wydział Biologii UAM) oraz filozof fizyki, prof. Antoni Szczuciński (Wydział Nauk Społecznych UAM). Współpracę z Pracownią podjęli także wybitni literaturoznawcy i humaniści: prof. Tadeusz Sławek (Wydział Filologiczny Uniwersytetu Śląskiego), prof. Maria Janion i prof. Michał Głowiński z Instytutu Badań Literackich PAN, a także dr Rüdiger Schmidt-Grépály z Kolleg Friedrich Nietzsche w Weimarze.

Jakich efektów można spodziewać się po podejmowaniu następujących zagadnień badawczych we współczesnym świecie i czemu one właściwie służą?

Przykładowo: Wykład interdyscyplinarny: Ciało

Opis: Celem projektu jest wskazanie momentów załamania myślenia humanistycznego wobec zagadnienia cielesności. Pytaniem zasadniczym jest zatem pytanie: czy istnieje możliwość włączenia zagadnień związanych z ciałem i cielesnością w obręb ukształtowanych przez nowożytny humanizm nauk społecznych (i humanistyki). Jeśli na pytanie to odpowiemy negatywnie, pojawia się kwestia, która brzmi: jak konstruować nauki społeczne (i humanistyczne) w perspektywie posthumanizmu?

Tytuły proponowanych wykładów w semestrze letnim 2008/2009 oddają ograniczenie pojmowania pojęcia interdyscyplinarności nauk przez poznańskich ambitnych uczonych (?):

24.02.09 dr Haake Michał, Holofernes między egzystencją a transcendencją,
Instytut Historii Sztuki UAM Przedmiotem wykładu jest przedstawianie ciała w malarstwie Michelangela da Caravaggio, omówione na przykładzie obrazu "Judyta i Holofernes", interpretowane jako formuła przekraczania tradycji sztuki religijnej i jako czynienia widzialnym kondycji jednostki, mającej charakter zwracania się
egzystencji ku transcendencji."

03.03.09 dr Juszczyk Konrad, Metafora kognitywna - George Lakoff (tytuł roboczy), Instytut Językoznawstwa UAM

10.03.09 dr Juszczyk Konrad, Ucieleśnienie jako warunek poznawania (tytuł roboczy), Instytut Językoznawstwa UAM

24.03.09 dr Krenz-Niedbała Marta, Traktowanie szczątków ludzkich: między sacrum a profanum, Instytut Biologii UAM

31.03.09 dr Nijakowski Lech M, Zarys historii i socjologii pornografii, Instytut Socjologii UW

07.04.09 prof. Krajewski Marek, Żywe obrazy. Witalność reprezentacji wizualnych, Instytut Socjologii UAM

21.04.09 dr Murawska Monika, Zobaczyć niewidzialne. Cialo w ujeciu
francuskiej fenomenologii: Merleau-Ponty, Sartre, Levinas i Michel Henry, Zakład Filozofii ASP w Warszawie

05.05.09 dr Murawska Monika, Żywioł cielesności w sztuce. Body art i próba jego fenomenologicznej interpretacji, Zakład Filozofii ASP w Warszawie

19.05.09 dr Kostyszak Maria, Nacechowanie aksjologiczne tematyzacji ciała (Heidegger, Irigaray); Instytut Filozofii UWr

Zaproszeni wykładowcy - data wykładu będzie ustalona wkrótce (kolejność
alfabetyczna)

1. dr Abriszewski Krzysztof, Ciało zmultiplikowane, ciało w praktykach medycznych (tytuł roboczy), Instytut Filozofii UMK,

2. prof. Czapliński Przemysław, Instytut Filologii Polskie i klasycznej UAM,

3. Bendyk Edwin, "Polityka"

4. dr Kostyszak Maria, Nacechowanie aksjologiczne tematyzacji ciała (Heidegger, Irigaray); Instytut Filozofii UWr

5. dr Krysińska-Kałużna Magdalena, Indiańskie wędrówki w ciele i poza nim, UŁ

6. dr Nowak Andrzej W., Ciało, kamień i władza. Miasto i ciało w historii europejskiej, Instytut Filozofii UAM

Ambicje poznańskich wybitnych uczonych ambicjami, ale może warto zastanowić się, czy:

Taki cykl wykładów to istotnie przejaw interdyscyplinarności nauki?

A może bardziej odnajdą się w nim słuchacze Uniwersytetu Trzeciego Wieku?

Czy dla naukowca nie oznacza po prostu bełkotu?

Warto również zwrócić uwagę na mechanizmy załatwiania dziennikarskiego poklasku i reklamy: prosty gest zaproszenia dziennikarza „Polityki” Benedyka Edwina załatwia sprawę: nagłośnienie i uznanie pozanaukowego przedsięwzięcia za naukowo istotne!