Już nikt w Krakowie nie patrzy podejrzliwie na studentów, którzy zakładają własne firmy i zarabiają pieniądze.
40 tys. zł dotacji, porady prawne, nauka pisania biznesplanów - krakowskie uczelnie coraz częściej pomagają studentom w zakładaniu własnych firm. Z pomysłami na biznes zgłaszają się już nawet "pierwszaki". - Sam dyplom nie wystarcza. Na rynku liczy się przedsiębiorczość - tłumaczą.
---
Instytucje edukacyjne służą kształceniu. Celem kształcenia nie jest hodowla supermanów ani geniuszy lecz osób, które potrafią sobie radzić na aktualnych rynkach pracy oraz wnosić kreatywny wkład dla dalszego rozwoju społeczeństwa. Tak więc instytucje edukacyjne nie mogą być rezerwatami naukowców skupionych jedynie na generowaniu publikacji z LF i nie pełniących innych ról społecznych, ani nie radzących sobie z zmieniającą się sytuacją społeczno-ekonomiczną.
W dyskusjach na temat reformy nauki często podnosi się problem powstawania nadmiernej ilości uczelni prywatnych o profilu humanistycznym powodujących rzekomo nadmierny wysyp nikomu nieprzydatnych humanistów i wskazuje się na rzekomą łatwość organizacyjną tego typu szkół, ponieważ zdanie wielu osób wystarczy rzekomo jedynie budynek i wykładowcy.
W tychże dyskusjach atakujących rozwój humanistycznych uczelni pomija się parę istotnych faktów:
- przydatność zawodową kształconych osób: większość studentów kształcąca się na tych uczelniach w trybie zaocznym to osoby pracujące, czyli wykorzystywane zawodowo i podnoszące swoje kwalifikacje,
- istniejące zaplecze poza „budynkiem” niezbędne do odbywania praktyk, prowadzenia badań empirycznych które staja się podstawą prac dyplomowych,
- dostosowanie profilu tych szkół do zapotrzebowania lokalnego, które odbywa się na poziomie zarządzania konkretną szkołą bez konieczności angażowania MNiSW do organizacji i finansowania np. studiów zamawianych,
- powstawanie tychże uczelni jest wynikiem twórczej pracy konkretnych jednostek, które potrafią przełożyć wiedzę na praktykę, a niektóre z tych szkół realizują autorski program kształcenia,
Głosy przede wszystkim umysłów ścisłych na temat braku studentów, to głosy osób kompletnie wyabstrahowanych z rzeczywistości, nieelastycznych, pozbawionych świadomości, że realnym wskaźnikiem oceny naszej działalności jest skuteczność działania w konkretnej rzeczywistości społecznej.
Aaron Antonovsky zwracał uwagę na poziom naszego poczucia koherencji, które jest globalną orientacją człowieka, zależną od naszych zasobów, które pozwolą sprostać wymaganiom stawianym przez bodźce napływające ze środowiska zewnętrznego i wewnętrznego które możemy ustrukturalizować, przewidzieć i wytłumaczyć.
Na poczucie koherencji składają się:
poczucie zrozumiałości
poczucie zaradności
poczucie sensowności [więcej...]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz