National Science Foundation (NSF) przeprowadziła w 2006 roku badania nad ścieżką rozwoju naukowego osób, które w ciągu ostatnich pięciu lat uzyskały doktorat w zakresie nauk przyrodniczych i ścisłych i były w trakcie, bądź ukończyły staż po doktoracie. 59% dyplomowanych doktorów nauk podejmowało pozycje postdoka. Wśród nich, przeważająca liczba 75% podejmowała pozycje postdoka w instytucjach akademickich, a tylko niewielka liczba (odpowiednio 11-14%) osób podejmowała pozycję postdoka w przemyśle, bądź w organizacjach pozarządowych.
Gdyby dokonać podobnego, porównawczego badania jak kształtuje się rozkład wyborów ścieżek kariery zawodowej doktorów nauk w Polsce, wyniki jej prawdopodobnie wykazałyby:
- brak sensownych (długotrwałych, poznanie innych metodologii, opublikowanie liczących się publikacji) staży po doktoracie
- prawdopodobnie wyższy poziom uczestnictwa w pracach ofiarowanych przez przemysł czy organizacje pozarządowe – wynikający z braku pozycji postdoca na polskich uczelniach.
Wybrańcom, polskie uczelnie ofiarowują pozycje adiunkta niezależnie od faktu, czy osoby te odbyły staże po doktoracie czy też nie.
