Zabrał je i włożył do gniazda kurzego w zagrodzie.
Orzełek wylągł się ze stadem kurcząt
i wyrósł wraz z nimi.
Orzeł przez całe życie
zachowywał się jak kury z podwórka,
myśląc, że jest podwórkowym kogutem.
Drapał w ziemi szukając glist i robaków.
Piał i gdakał. Potrafił nawet
trzepotać skrzydłami
i fruwać kilka metrów w powietrzu.
No bo przecież, czyż nie tak właśnie fruwają koguty?
Minęły lata i orzeł zestarzał się.
Pewnego dnia zauważył wysoko nad sobą,
na czystym niebie wspaniałego ptaka.
Płynął elegancko i majestatycznie
wśród prądów powietrza,
ledwo poruszając potężnymi, złocistymi skrzydłami.
Stary orzeł patrzył w górę oszołomiony.
- Co to jest? -
zapytał kurę stojącą obok.
- To jest orzeł, król ptaków -
odrzekła kura. -
Ale nie myśl o tym, ty i ja jesteśmy inni niż on.
Tak więc orzeł więcej o tym nie myślał.
I umarł, wierząc,
że jest kogutem w zagrodzie.
w: Anthony de Mello,Śpiew ptaka
Anthony de Mello(1931-1987), hinduski jezuita urodzony w Bombaju, ukończył studia filozoficzne, teologiczne i psychologiczne. Łączył europejską tradycję religijną z filozofią i duchowością Indii. Był bardziej przewodnikiem duchowym niż księdzem. Budził rozmaite reakcje, był uwielbiany przez słuchaczy swoich wykładów i czytelników swoich książek, ale w Kościele katolickim traktowany podejrzliwie. WIĘCEJ
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz